5 Nisan 2013 Cuma

Şimdi sen bu yazıyı okumuyorsun.Okuma zaten kaldıramazsın. Beni ne kadar kırdığın umrunda değil dimi? Duygularıma verdiğin zararın farkında değilsin dimi? Bende öyle düşünüyordum zaten. Şimdi önemde resmin var ve ben sana bakarken garip oluyorum. Önceden hiç olmadan gözüne bakınca bir şeyleri anlayabiliyordum. Ama şimdi? Nefes bile alamıyorum artık sayende. Okul dediğin yer benim için işkenceden ibaret. Sen benim yaşadıklarımın gramını yaşasaydın belki anlardın biraz. Okula girince seni onunla görmek nasıl bir duygu biliyor musun? Nerden bileceksin ki. Anca yanındakiyle gülmeyi bilirsin sen. Hayatımı alt üst ettin Öyle böyle değil çok kötüyüm. Üzülüyorum kırılıyorum demek yetersiz kalıyor. Yaşayan ölü oldum senin yüzünden. Sana her günüm nasıl geçiyor anlatim mi? Sabah kalkıyorum , hayata söverek güne başlıyorum. Seni onunla düşünüyorum her gün , onun yanında. Sonra aynaya bakıyorum ne kadar çökmüşüm diye. Bazende daha ne kadar kötü olabilirim diyorum.Elimi yüzümü yıkıyorum ama geçmiyor. Yokluğun gözlerimin derinliklerine yerleşmiş sanki. Hissediyorum seni,her nefeste. Sonra yola çıkıyorum, yürüyorum. Ayaklarım gelmek istemiyor oraya. Gerisin geri dönmek istiyorum ama olmuyor. Okulun önüne gelince derin bir nefes alıyorum ve kapıda direkt sen çıkıyorsun karşıma. O an kendime söylediğim sözler anlamsız kalıyor. Gözlerin gözlerime değince eriyorum sanki. Sonra yukarı çıkıyorum , merdivenlerden öyle hızlı çıkıyorum ki kalbim çalışmayı bırakıp duracak zannedersin. Oturuyorum yerime. Sonra başımı sıraya koyuyorum ağlıyorum. Kendime acıyorum. Sen sevgilim dediğin kızla oturmuş konuşurken ben yukarda ağlıyor oluyorum. Ama umrundamı? Hayır. Sonra arkadaşlarım geliyor. Sıkıca sarılıyorum onlara sonrası malum..
Hüngür hüngür ağlıyorum. Onlarda üzülüyor benimle. Sonra elimi yüzümü yıkıyorum ve yine seninle karşılaşıyorum.Kalbim artık sadece kan pompalıyor. Sonra tüm gün karşıma çıkıyorsun ama umrumda olmuyorsun? Çünkü sabahın köründe sıçıyorsun zaten hayatıma. 2-3 ders sonra alışıyorum yaşananlara. Sonra yine bir şey oluyor. Gidişin geliyor aklıma, al götüne sok böyle duyguları. Ağlamak yok diyorum ama ağlıyorum. Ama artık önceki kadar acımıyor kalbim. Görevini yerine getirmekle meşgul. Sevmek falanda istemiyorum artık. Benim tüm günüm böyle geçiyor işte. Sen , yokluğun , sevgilin , yaptığın İbnelikler.
Artık siklemiyorum seni. Önemsenecek bir tarafın yok çünkü.


-Z.A

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder