Başka ellere teslim ettik birbirimizi…İçimizdeki dolmayacak boşluklara doldurduk söylenecek sözleri ve çıktık ayrı yollara. Mutlu olacak mıydık,alışabilecek miydik yoksa pişmanlık mı saracaktı içimizi bilmiyorum. Gitmek istedin ne kadar engel olabilirdim ki? Tutsam kollarından suratına haykırsam gerçeği anlamazdın biliyorum,kim anlayabilirdi ki? Ama yine de görmeni isterdim gerçeği ve başımıza gelecekleri…
Canım yanıyor şimdi O’na her dokunduğundaBilsen için acırdı değil mi,öyle ya senin dokunmaya bile kıyamadığına başka biri dokunuyor şimdi. Durmadan gülümsüyorum mesela,“Her şey yolunda” der gibi. Sarıldığında gözlerimi kapatıyorum sen sarılıyormuşsun gibi hissetmek ve O’na aramızdaki şeyin gerçek olduğunu gösterebilmek için. Sen… Sen neler yapıyorsun sahi? Alıştın mı? Yolunda mı her şey? Mutlu olabildin mi? Yoksa geliyor muyum aklına bazen? Merak ediyorum acaba hiç “Şuan bana ihtiyacı olabilir mi” diye düşündün mü,aslına bakarsan sanmıyorum. Düşünsen yapardın öyle değil mi? Bu saatten sonra ne fark eder ki? Yeni bir hayat yolundayım,elimden başka bir adam tutuyor ve sen bunu bilmiyorsun. Bilsen engel olabilir miydin, geleceği tahmin edebilsen ne yapardın bilmiyorum. Artık merak da etmiyorum. İstediğini yapıyorum sadece gidiyorum…