Seni asla suçlamadım. Gelmiştin ve zaten gidecektin.Asla hatırlanmayacak bir anı olarak kalacaktım hayatında. Ben seni bu denli düşünürken aklından bir kez geçmiyor olmanın üzüntüsünü yaşıyordum.Aramızdaki kırılması gereken duvarlara dokunmaya bile yeltenemedim. Daha kötü olmaya dayanamazdım. Çok bencildim asla paylaşamazdım.İşte bu yüzden o duvarlar hep kalmalıydı çürümeye yüz tutana dek.Onunla birlikte çürümeye yüz tutacak olduğumdandır ki artık üzülmüyorum.