Seninle ilgili ne kaldıysa aklımda, olur olmadık zamanda hatırlamaktan korkuyorum. Alıştım derken herhangi bir yer ya da olayda senin de içinde bulunduğun bir mutluluk canımı son derece fazla yakabiliyor. Beni yanlış anlama, senden nefret etmem söz konusu olamaz, ama hala seviyor olmak da canımı çok acıtıyor. Ne yapacağıma dair hiçbir fikrim yok. Şimdilik sadece zamanın bana iyi gelmesini umuyorum. Bunu yaparken seni özlememek için elinden geleni yapıyorum, olmuyor.. Bazen yüzüne bakıp, senden seni böylesi aptalca sevdiğim için özür dilemek düşüncesine kapılıyorum..
"Bir şey değil" dersin diye vazgeçip, susuyorum..