Bu hayatta tek bir adama beni üzmesi için izin verdim. Yakabildiği kadar yaktı canımı, acıtabildiği kadar acıttı. Sikinde değildim,buna eminim. Ama aradan geçen onca zaman sonrasında kendime bir söz vermiştim,kimseye beni üzme hakkını vermeyecektim. Sana da! Ordan baktığında ne görüyorsun bilmiyorum ama inan aptal bir kadın değilim ben. Üzüldüğümde kendimi nasıl hırpalıyorum bilmiyorsun ama ben biliyorum. Bu hayatta canın bir kere çok yanar. Sonrası sızı. Sızlar durur. Olmuyor. Görüyorsun değil mi? Akıllı bi kadınım ben. Bir de ; sevmedim lan seni. Sen de sevme beni. Alışmak kötü. Hiç olmasa keşke. Ben kimseye ait olamıyorum. Kimse ona ait olayım istemiyor belki de. Bak ağlıyorum ama burun akıntım üşüttüğümden değil gözyaşlarımı avuç içime akıttığımdan oluyor şimdi..