Sadece sana ihtiyacım var, gülüşüne, sıcaklığına…

Özlemin her geçen gün artıyor, bilmiyorsun. Sahi, sen bu kadar özlüyor musun?

Etrafın bu kadar kalabalıkken, beni anımsayıp, özlemini körüklüyor musun?

Bilirsin, ben hep yalnız kalan oldum. Belki de bu yüzden ihtiyacım var sana bu denli, belki de bundandır yüreğimin sönmeyen ateşi..

…

Gülümsemeni almalıyım yanıma; soğukta ısıtsın, sıcakta serinletsin diye.. Belki bencilce ama asla adice değil!