sabahın beşinde, facebook gibi aptal bi sitede aniden karşıma çıkan resmin, senin kocaman gülümseyen kahverengi sıcacık fotoğrafın olması ve bunun sonucunda benim dayanamayıp ağlamam hiç hoş değil.

ağlamak zavallıca. ağlamak ezikçe bişey. ağlamaktan ve ağlayan insanlardan hep tiksindim.

ama sana ağladım. seni ağladım. gülümsemene üzüldüm. sanallığına kızdım ve bu kadar uzakta olmandan nefret ettim.
en çok da seni bu kadar özlüyor olmama öfkelendim. özlememeliydim. seni sevmeyi bırak özlemeyi bile hak etmedim.

ve ağladım. ağlayan insanlardan iğrenirim.
işte bu yüzden kendimden iğrendim.