Herkes atlattım sanıyor. Çünkü öyle davranıyorum.Çünkü ben güçlüyüm. Bir erkek için üzülmem, yıkılmam. Hemen toparlanırım. Görenler bile şaşırır. Vay be onca şeye rağmen nasıl dayandı, nasıl başardı ben olsam yapamazdım derler.Çünkü dışarıdan öyle görünüyor insan ağlamayınca gidenin ardından.Hem ben kalabalıklar da ağlayamam bilirsin.Duygularımı gösteremem rahat rahat her insana. Gidişine üzüldüğümü bilirler ama çabuk toparlandım sanarlar hepsi.Onların yanında gülerim. Hayret ederler. Ama aslında sahtedir hareketlerim. Özlemim de vardır üzüntüm de. Bir yanımda da gururum.Her dakika özledim diyip ağlayamam. Herkese seni anlatamam. Yaşadıklarımızı herkesin önüne seremem.Benim özelimsin sen çünkü. İyi veya kötü. Benimsin. Kimse bilmez neden böyle oldu . Sadece sevmiyorum artık derim o kadar. Kimse bilmez her gece ağladığımı. Çok özlediğimi. Dışarıda bir çift görünce bakamam mesela. Sonra bir de yeni biriyle boşluğunu doldurmaya çalışmak var. Yapamayacağımı bildiğim halde denedim doğru. Ama olmadı. Senin yüzün belirdi gözümün önünde yapamadım.

Ve şuan bile onca zamandan sonra hala senin için ağlıyorum.
Özlüyorum.
Bekliyorum.

Ve en kötüsü de bu yaşadıklarımı yine sana anlatmak istiyorum.