Sonra dedim ki ‘Kimse ya kimse sana onu getiremiyor.Sen bile hiçbir şey yapamıyorsun.’ O orda duruyor biliyorsun ama dokunamıyorsun.Bir zamanlar senin olduğu gibi şimdi başkasının biliyorsun. Gözlerini özlüyorsun ya da sana ‘seni seviyorum’ deyişini. Her gün,her dakika onun gelmesini bekliyorsun ama onun bir başkasıyla daha mutlu olduğunu duyuyorsun. Duymasaydım,sevmeseydim keşke diyorsun ama olmuyor.Buna rağmen daha çok seviyorsun onu. Hayatından bir parça kopup gitmiş,geri dönmeyecek asla.Bunu bildiğin halde yine de seviyorsun onu. O senin yanındayken bile ona dokunmaya kıyamıyorsun ya,o günleri hatırlıyorsun. Ellerini tutmaya korkuyorsun.Tutmuyorsun da. Elleri diyorsun,keşke tutsaydım ve hiç bırakmasaydım belki gitmezdi diye düşünüyorsun. Sadece düşünüyorsun,özlüyorsun ve seviyorsun…