22 Şubat 2013 Cuma


Yazmak bile artik mutluluk vermiyorsa, yazan insanlardan tiksiniyorsak biz coktan bitmisiz. Icimizin duvarlari siyahtan baska renge boyanmiyorsa, renkler artik bize hislerce uzaktaysa biz coktan bitmisiz. Dunyanin en guzel sarkisini dinleyip hic bir sey hissetmiyorsak, hucrelerimiz motalari icine hapis edemiyorsa artik biz coktan bitmisiz. Devamli eskilere donuyor, eskileri ozluyorsak biz coktan bitmisiz. Gelecekle ilgili tum hayallerimiz bize hayal kirikligi olarak donmusse, hayal kurmaktan korkuyor olduysak biz coktan bitmisiz. Kalbimiz sadece nefretle atiyorsa, kimseyi sevmiyor, kimseyi onemsemiyorsa biz coktan bitmisiz. Aynaya baktigimizda gordugumuz baska bir bedense, kendimizi taniyamiyorsak artik biz coktan bitmisiz.Her sey icin gec kalinmissa, geri donulmez hatalar yapilip affedilmisse biz coktan bitmisiz. Artik kendimize bile yabanciysak, konusacak hic kimsemiz kalmadiysa biz coktan bitmisiz. 
Bize yakisan bir bitis mi bu?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder