"saçlarınla oynayacağım,dudaklarımı çenene dayayacağım ve bana sarılacağın sessiz bir gece için beklediğim tüm sabahlar sen ol diye yalvaracağım."

ve sesin
hala unutmadım
adım ne güzel çıkardı ağzından

bir gün kalbine hiç bir zaman giremeyeceğim bir adama aşık oldum.

ben herkesin önünde ağlamamak için sinirden dudağımı kanattığım zamanları bilirim
o zamanda hiç bi şey yapamamıştım olan bana olmuştu
yine..
her zaman olduğu gibi...

ve ben iflah olmaz bir gerizekalıdan başka bir şey değilim başıma ne gelirse gelsin her seferinde bu kez farklı olur diye düşünüyorum.

aşık değilim 
sadece yazıyorum 
fakat biliyorum aşk güzel şey.

Hep Özdemir Asaf'ın Lavinia'sı olmak istemişimdir.

önceden çok dinlediğim bir şarkıyı aylar sonra bugün tekrar dinledim o zaman hissettiklerimi tekrar hissettim yaşadıklarımın hepsi aklıma geldi o zaman neler yaptığımı hangi kitapları okuduğumu nelere,kimlere üzüldüğümü hangi şarkıları dinlediğimi hatırladım
 bütün bunları sadece bir şarkı yaptı bana

hep mutsuzken ya da bir şeyler olduğunda yazdım buraya çok zaman geçti üzerimden ben pek değişemedim aynı kaldım
hala yağmur yağdığında mutlu oluyorum
hala çok kitap okuyorum
hala çok yazıyorum
hala kedilere dokunamıyorum
hala çok bencilim
hala insanları umursamıyorum
ellerim hala çok üşüyor
hala en sevdiğim renk mor
hala son baharları çok seviyorum
hala cem adrian dinliyorum
senin deyiminle saçma sapan sorular soruyorum hala
hala ara sıra saçımı topluyorum
hala kulaklığımı yanımdan ayırmıyorum
hala eskisi kadar çok gülüyorum
ama eksildim biraz hayır, iyiyim sadece yorgun hissediyorum senin nasıl olduğunu merak etmiyorum sadece yağmurlu bi günde yanından geçerken gözlerinin içi gülen bi kız görürsen beni hatırla

Eğer seni sevmiyorsa, hep onu sevdiğin yaşta kalırsın..

canım daha fazla ne kadar acıyabilir düşüncesiyle insanları hayatımdan bir bir çıkarıyorum sizde deneyin çok güzel oluyo

benimde zaten hiç halim yok hiç umudum yok.
ama güzeldi,farklıydı 
acıttın bazen
bazen çok kırdın
ama anlıyorum sesinden mutlusun sen
bende öyleyim...
nokta konmuş,bitmiş en güzel hikayem.

onu seven yerlerim çok acıdı

Ve ben artık mutsuz bir kadınım
Günler, haftalar, aylar akıp giderken, ben yaşamıyor,sadece vakit geçiriyorum
Ortalık karardıktan sonra pencereden yıldızları izliyorum. 
Umut etmiyorum, kızmıyorum, üzülmüyorum.
Sadece hatırlıyorum.

saçlarım,parmaklarında bir kere dolansaydı asla kıymazdım onlara,olmadı.

kaç yağmur beni yanlız ıslatacak

birlikte oturuyorduk,
uzansam yanağına dokunabilirdim
dokunmadım...
daha zaman var sandım.

benim cümlelerimin sonu yok bu aralar.
ne yaptığımı ben bile bilmiyorum sevmek desen hiç mi hiç gelmiyor içimden ben yenildim sanırım ama neye yenildim kendimi kimde kaybettim bilmiyorum ben neden mutsuzum diye sormuyorum kendime,mutsuz değilim biliyorum.
bazı şeylerden emin olabiliyor insan,gideni özlemek gibi...sen giderken bakmadın,konuşmadın belkide hiç ama hiç üzülmedin bende sana söyleyemediklerimi yazdım.yazmak konuşmaktan iyidir düşünecek fırsatın oluyor

arkandan kal diye bağırmak gerekiyormuş 
yapamazdım gururdan değil bilirsin
belkide gitmen gerekti...
kırmızıyı severdin bende öyle.

masum değilim kötü yanlarım var elbette,seni çok sevdim mesela...çok sevmek kötü bir alışkanlık az sevmek lazım belki.ben hiç beceremedim
senin ardından bi günlük tuttum yarım kalan cümlelerim için.şimdi en sevdiğim şarkı açık,saçlarım dağınık,içimde senden kalan yazılar... gel desem gelmezsin biliyorum bu saatten sonra dönmezsin geç oldu artık ben seni çok erken sevmiştim

ben seni bizim olmayan bir şarkının nakaratında salı akşamı sevdim sonbahardı üşümüştüm senden sonra bütün salı akşamlarından nefret edeceğim hiç aklıma gelmemişti

bugünlerde içinde sen olan dünleri özledim ama seni hiç özlemedim.kendimi kahveye verdim son zamanlarda.yine senin sevdiğin tişörtümü giydim bu arada epeydir hasta olmuyorum kasımda geldi soğudu havalar kendime dikkat ediyorum.bide dün yeni bi kitap aldım.iyiyim yani her şey yolunda.

hiç gitmez gözlerimden bu sonbahar.

bizim gülüşlerimiz çok başkaydı

hiç unutmuyorum bi kere bana bakıp gülümsemişti.

gidenin döndüğü falan yok zamanla her yokluğa alışıyor insan

artık onu özlemiyorum mesela sürekli aklıma gelmiyor bazen nefes alamıyorum çünkü yanında olmak istediğim o değil artık.oysa başkasıda yok başka biri yüzünden değil bu olanlar...zamanla sevgiler eskiyor aslında
o nasıl bitirdiyse sende içinde yavaş yavaş bitiriyorsun her şeyi...hoşçakalmak böyle bişey aslında

beni sevdiğini ilk anladığım gün herkese çok iyi davrandım mutluluktan bişey yiyemedim bütün gün yüzümde  aptal bi gülümsemeyle dolaştım ertesi gün erkenden kalktım yağmurun altında ıslanarak yürüdüm eve gelince annem kızdı hiç aldırmadım,bozulmadım,üzülmedim bana bunları sen yaptın

bazen bi adam sevmesine rağmen gider ve bi daha seni onun kadar sevecek birini bulamazsın

sahiden neden gider ki insan hemde durup dururken öylesine...kendine alıştırıp nasıl gider?
gitmeyi göze aldıysa tamamen bitirmeyi de göze almıştır aslında
hayat iki şey üzerine kurulu belkide "bazen göz göze gelirsin bazende göte gelirsin" benim neye geldiğimde apaçık ortada zaten.

nasılsın dedi...sırf daha fazla konuşalım diye kötüyüm dedim bu ona söylediğim en masum yalandı sonra uzun uzun anlattım ona bakarken tüm mutsuzluklarım aklıma geldi aslında gerçekten kötüymüşüm bir daha kimse nasılsın diye sorunca içimden geçenleri anlatamadım iyiyim deyip geçtim zamanla mutsuzluklarım da silindi
anılarımız gibi
biz gibi
o gibi

Kendimi yorgun hissediyorum. Sabahları kafamın içinde çalan bir şarkı uyandırıyor beni. Rüyalarımda bile bir şeylerden kaçıyorum, bir şeyleri unutmaya çalışıyorum. Bir şarkı kovalıyor her defasında beni, bir şarkı hatırlatıyor her defasında unutmaya çalıştığım herşeyi.. Bunun mutsuz, yalnız, eskimiş hissetmemle bir ilgisi yok. Bazen gecenin hiç bitmemesini istiyorum, bunun yağmurla bir ilgisi yok.. Sadece gündüzleri pek sevmiyorum. Bunun seninle hiç ama hiç ilgisi yok.

Nasıl hissettiğimi tanımlayamıyorum.. Çünkü tanımlarsam eğer, o hissin bana ait olmayacağına inanıyorum.

Ben bu aralar iyi değilim.. Ama bunun sonbaharla bir ilgisi yok.

Neden bir aradaydık, bilmiyorum, neden sevdik, nasıl sevdik.. Kim daha çok sevdi hangimiz eksik kaldı. Bizi birbirimize bağlayan o bağ neydi bilmiyorum. Nasıl oluştu, neden koptu bilmiyorum. Seni özlüyorum ve bu yapabildiğin en güzel şey.Anlıyorum, ben en çok sana geç kalmışım. Ve sen en az beni sevmişsin. Anlıyorum.. hepsi bu..

hayır özlemedim.gözüme fotoğrafın kaçtı

belki benim gibi birini çok seversin

aşık olmaktan korkup sonrasında deli gibi seven hep ben oldum ama o gerçekten farklıydı bi sonbahar günü aşık olmuştum ona.

belkide farklıydım onun için uzun bi sessizliğin ortasında ben bişey söylerdim ikimizde gülmeye  başlardık ben genelde gülmemi durduramazdım o susup beni izlerdi içten içe biliyordum aslında sonunu ama hiç düşünmek istemedim sadece o anı sadece onu yaşamak istedim böylesine bağlanacağım hiç aklıma gelmemişti sonra bi şeyler değişti her kelimesinde hissediyordum soğukluğunu yakında gidecek bitecek diyordum çok değil kısa bi süre sonra gitti.herkes gider...
ama ben gidemedim.bekledim yine bi sonbahar günü gelir dedim ama ne o döndü ne de ben bir daha mutlu olabildim
sonra hiç bi yol ona çıkmadı 

bana gülmeyi bıraktığın günden sonra hiç bişey yolunda gitmedi.
ama sen gittin.

kulaklığımı çekerken saçımıda çekmişti gerizekalıydı ama sevmiştim

aylar önce yine böyle yağmurlu bi gündü ama o gün yağmur bile mutlu edememişti beni sanırım en kötü günümdü.

-görüşürüz
-görüşürüz
(gülümsedim)
arkasını döndü ve gitti,muhtelemen son konuşmamızdı
bi daha görüşmeyecektik biliyordu.
ama görüşürüz dedi o yalan söylemez ki ben hala bekliyorum

saçlarımı senin sevdiğin gibi yaptım bugün yine çok güzel olmuş demeni bekledim
yoktun.

o akşam içime bi korku yerleşti sanki hiç bir zaman mutlu olamayacakmışım gibi sanki kimse beni bi daha o kadar sevemeyecekmiş gibi sanki ondan sonra hep acı çekecekmişim gibi.

gün geldi bütün korkularım gerçek oldu

ve sen gidiyorsun...
bense hiç bi şey yapmıyorum bakıyorum sadece ne ağlıyorum,ne üzülüyorum,ne acı çekiyorum sadece bakıyorum.
biraz zaman geçiyo anlıyorum ki sen hiç gelmeyeceksin tamamen gittin o zaman anlamaya başlıyorum her şeyi bi daha gülmeyeceksin bana adımı söylerken bi şey hissetmeyeceksin bense yanından geçip giden sıradan insanlardan olacağım nasıl böyle oldu diyorum düşünüyorum bulamıyorum hiç bi sorun yokken nasıl mahvolabilir ki bi insanın hayatı ama benim oldu işte bi anda,aniden,fark etmeden
ve sen gidiyorsun...
bende büyüyorum
alışıyorum zamanla
artık gelmeni istemiyorum dedim ya alıştım zamanla.

her gece ölüyordum ve sen bilmiyordun.

önce ben vazgeçtim sonra sen yavaş yavaş bittik biz.günden güne,göz göre göre

kirpikleri benim saçlarımdan bile güzeldi.

yitirilenler,bitenler apaçık ortada sen hala yüzüme gülümsüyorsun.

bundan aylar önceydi,birden girdi hayatıma hiç fark etmedim.gülüşü çok güzeldi beni etkiliyordu.ama hiç gözlerimin içine uzun uzun bakmadı,sıkıca sarılmadı mesela.yinede her şey çok güzel giderken bir anda hiçliğe terk etti beni onsuz kaldım,mutsuz kaldım zamansız geldiği yetmezmiş gibi zamansız gitti...
gitmeden önce çalıştığım rolümü iyi oynuyordum eğer giderse ağlamayacak üzülmeyecektim en azından mutlu gibi görünecektim.bir ara bozacak gibi oldum sesim titredi gözlerim doldu...ama toparladım.onun için gitme vakti,bizim için bitme vakti gelmişti hiç zorlamadım gitsin dedim
sonra o'nu yazmaya başladım,aniden oldu planlamadım ne yazılacak kadar kötü biriydi ne de yaşanacak kadar iyi.

nefesim biter,sesim yetmez
çıkmaz sana yollar

sonra gitti ama fark ettim ki o aslında hiç gelmemiş ben hep boşuna beklemişim hiç benim olmayan birini.

oysa ne çok alışmıştım sana,gülüşüne,sesine niye gittin? nasıl gittin? mutlu musun? özledin mi? sana sormak istediğim o kadar çok şey var ki sen yokken yaşadıklarımı da anlatmak istiyorum sana önceden gün içinde yaşadığımız şeyleri anlatırdık birbirimize nasıl da özledim seninle konuşmayı sana gülmeyi özledim,bana gülmeni özledim gözlerini de çok özledim aslında...
şimdi çok eksiğim ben gidince bıraktığın boşluğu hala tamamlayamadım her şey yarım kaldı,ben yarım kaldım gitmiş olsanda kızamadım nefret edemedim senden sadece hayatımdan çıkarmaya çalıştım ama onu bile yapamadım hiç dönmeyeceğinide biliyorum olsun seni beklemekte güzel.

onu benim kadar sevdin mi ya da onlarımı demeliyim
sahi ya gitmiştin sen dimi
ne çok soru bıraktın arkanda
hoşçakal mı demeliyim şimdi

Bıraksaydın da güzel hatırlasaydım seni.

evet ondan nefret ediyorum beni bu kadar çabuk gözden çıkardığı için beni bırakıp gittiği için beni eskisi gibi sevmediği için canımı bu kadar kolay acıtabildiği için

son kez yanında olduğunu bilmek son kez dokunmak bir daha asla birlikte olamayacağımızı bilmek ne acı onun hayatı,olacak o mutlu olacak,o kendini toparlayacak diğer giden herkes gibi ben ise yine çalan her şarkıda nasıl gittiğini hatırlayacağım

her şeyi unutan ben;seninle geçirdiğim her günü hatırlıyorum

benim az yazdıklarımı sen çok anla,çok ağla

en kötüsüde şu an içimden geçenlerin hiçbirini sana söyleyemeyecek olmam

bugün yine bi şarkıyı defalarca dinledim sırf seni hatırlattı diye 
peki neden gittin

unutmak istediğin adam çoktan başkasının olmuştur.göt gibi kaldığını düşünürsün ve işin kötü yanı haklısındır. artık sana bakmıyor sana gülmüyordur o adam ve ne yapsan faydası yok giden gitmiştir

kolun,koluma değmişti düşünebiliyo musun bana dokunmuştun

ve bütün acımı bir güne sığdırıp gittin.

bi mevsim daha geçti sen yoksun
söylesene özlüyor musun?

oysa ne çok ağladım ben,bi damla yaş dökmeden

başkasına dokunmuştun.Başkasına bana bakar gibi bakmıştın.
Ve ben o gün ölmüştüm.O gün bitmiştik,bitirmiştin.

Eğer ölmüş olsaydı alışırdım ama kalbi hala atıyor hem de benim yanımda değil.Alışamıyorum.

''O gün arkandan baktım, kaldığım yere baktım, sen olmasan ne olur diye düşünmedim, düşünecek çok şey vardı, O gün sen gitmedin ve ben gidişini izlemedim hiç başlamayan bi şey bitti sadece.

bir özdemir asaf dizesinde aklıma geldin,hayır ağlamadım gözlerim doldu sadece

belki sana yazarım uğradığım bir şehirden.

sonra o geldi,yanıma oturdu,gülümsedi ve nasılsın dedi.

o an onu sevmem için hiç bi şey yapmasına gerek yoktu her şey kendiliğinden olmuştu zaten ben bile anlayamadım

o gün orada hissetmiştim aslında neler olacağını.

ama ne garip değil mi senin gittiğin gün çok yağmur yağmıştı.

Karşısına geçip “Hepsi senin yüzünden. Senin yüzünden bu haldeyim.” diyemedikten sonra hayatından siktir olup gitmesinin hiç bi anlamı yok.

Öyle çok dokunmak istiyorum ki bana benzeyen yanına, acılarına.

bir an ekrana uzattım elimi,
dokunabileceğimi sandım.
içim acıdı.

*****

Gülünce parlayan çok güzel gözleri vardı.Saçlarına da bayılırdım.Benimle konuşurken sesi olduğundan daha sakin çıkardı sanki söyleyemediği şeyler var gibi.Hiç susmasın isterdim,huzur bulurdum sesinde.
Çok yakınıma geldiği zaman kokusunu içime çekerdim hiç fark etmezdi ama ben bayılacak gibi olurdum.
Güldüğü zaman gidip boynuna sarılmak isterdim çok içten gülerdi çünkü.Hep o konuşurdu ben onu izlerdim.Her ayrıntısını ezberlemek hiç unutmamak isterdim.Mesela utandığı zaman gözlerini kaçırırdı,kızdığı zaman sessizleşirdi,üzgün olduğu zaman gözleri olduğundan daha farklı bakardı.
Hep bana güleceğini,hep benimle konuşacağını sanırdım.Bi gün gideceği hiç aklıma gelmemişti.Beni kıramaz,üzülmeme dayanamaz sanmıştım öyle değilmiş.

meğer o gün sonmuş.son günümüzmüş bilemedim

Yazdım.Yazmasam ağlayacaktım.

bugün pazar ve ben seni çok özledim.

Bazen aklıma geliyorsun ve ben yutkunamıyorum.

Sana alıştım 
saçmaladım
Toplayamadım
Çok eksiğim

boğazım düğümlendi konuşamadım.
ne kadar güzel gitmişsin benden onu hatırladım.

şarkı bitti sen hala dönmedin

kötü biri olmak için elimden geleni yaptım Çünkü baktım ki; iyi biri olunca iyi şeyler olmuyor.Başkalarını mutlu edince öyle filmlerdeki gibi mutlu filan da olmuyorsun

Gelsen, fazla bir şey yoktu, sarılıp oturacaktık. 
Gelmedin.. 

Bir adam sevdim. Hayatım altüst oldu.

sen  gidince sadece 1 kere kestirdim saçlarımı ara sıra topladım seni çok özledim.

o an yaşadıklarımı hala ilk günkü gibi hatırlıyorum içim daralıyordu nefes alamıyordum mahvoluyordum galiba ölmek böyle bi şeydi iliklerime kadar acı çektim ama ağlayamadım hiç bitmeyecek gibiydi uyusam ve bitene kadar uyanmasaydım keşke

evet kabul ediyorum ben seni o kadar sevemezdim

o gitmez ki bırakmaz ki beni dedim gelmedi,dönmedi,dokunmadı,bakmadı bana öyle

neler yapacaktım ben ne olacaktım bir gün kimleri sevecek hangi şarkıları söyleyecektim koşulsuz güvenebileceğim biri olacakmıydı hayatımda neredeydim şimdi bu muydu yaşamak

orda öyle durup bakacak mısın yoksa gelip sarılacak mısın?

ama ben hiç böyle hayal etmemiştim,hiç böyle düşünmemiştim biraz da olsa bişeyler hissetmem gerekmez mi? veya üzülmem geçen zaman bi çok şeyi değiştirmiş beni bile bugün anladım bunu...konuşmak bile istemedim tek düşündüğüm şey bi an önce eve gidip uyumak oldu.

en kötüsü de o gittikten sonra her şeyin daha iyi olması

ben geçmişte yaptığım hataları görüp bi daha aynı şeyi yapmamak için günlük tutardım okuyunca fark ettim ki saçmalıktan başka bişey yokmuş benim günlüğümde hayatı sadece eğlence üzerine kurulu bi insanmışım ben...acılarım sadece anlıkmış üzülmemi gerektiren bişey yaşamamışım ben..hepsini 1 hafta sonra unutup gülüp geçmişim anladım ki ben sayfalarca yazmışım da bütün hatalarımı tekrar yapmaktan vazgeçmemişim her seferinde aşık olduğumu sanmışım kimi zaman vazgeçmişim kimi zaman vazgeçilmişim tüm bunlardan sonra anladığım tek şey ben hiç aşık olmamışım hatta aşk nedir onu bile bilmiyorum ben sadece zaman geçsin diye,biraz daha fazla güleyim diye yapmışım bunları

Tek birikimim aşk acısı, öpüyor onu başkası.

Kendi hayatımı yazmak, kendimi tamamlamak zorunda kaldım,işleri bir hayli batırdım. Kendimi bir aşk hikayesinden,üçüncü sınıf bir japon gerilim filmine dönüştürdüm.

...ve sonra seninle tanıştım
Gözlerinle tanıştım, gülüşünle, kokunla, tanıştım.Kendimi buldum seninle, hiç olmadığım biri oldum. Kalbimin attığını hissettim. Seni hissettim, içimde hissettim. Günlerimi seni severek harcadım, özleyerek, düşünerek geçirdim. Hayatıma almadım, hayatımın tamamı yaptım.Senden öncesini yaşamamışım saydım.Sevdiğim her şeyi bir kenara bıraktım, tüm sevgimi sana harcadım.Gücümü senin yüzünden kaybedip, senin sayende topladım.
Gözlerine baktım, kaybettiğim her şeyimi buldum orada. huzurun ne demek olduğunu anladım.Seninleyken olabildiğim en iyi insan oldum, ve sonra seni kaybettim.
 gözlerin,gülüşün,kokun gitti.Saatlerce özledim,gecelerce,aylarca.Her şeyi bir yana bırakıp seni bekledim.Öyle büyük bir boşluk açtım ki içimde, sensiz kapanmayacağını anladım. Kendime kızdım, bu kadar alışmamış olmayı diledim. Kalbime kızdım, nasıl bu kadar sevebildiğini sordum. Sana kızdım, bensiz ne yapacağını düşündüm durdum.

..ama önemli değildi hiçbir şey çünkü sen hikayemin bir parçası değil, hayatımın tamamıydın.

sabahlara kadar müzik dinleyip düşünmekten uyuyamadığım geceleri özledim sanırım.O kadar hissizleşmişim ki aylardır ağlayamıyorum bile kimseyi de sevemiyorum ayrıca evden çıkasım da yok doğru düzgün yemekte yemiyorum yalnızlıktan patlayacak duruma gelmemden de şikayetçi falan değilim günlerdir telefonuma bile bakmıyorum gelen mesajlara da cevap veresim yok her gün saatlerce kitap okuyup film izlemekten de sıkılmış değilim elimde olsa bütün gün uyuyabilirim.O kadar boşluktayım ki yaptığım hiç bi şeyin sonucunu düşünmüyorum bile tüm bunlara rağmen nasıl hala mutluyum bende anlamıyorum sorun bende değilde içime attıklarım da sanırım gün geldi ağlamayıp içime attığım şeyler beni mahvetti onu anladım.

sen gittikten sonra nasıl dağıttıysam kendimi bi o kadar da çabuk toparlandım hatta her şey daha iyiye gitti senden sonra kilo verdim mesela  daha çok güldüm ama bu sefer mutluymuşum gibi yapmadım gerçekten mutluydum sen yokken bir sürü şarkı keşfettim onlar bile senin veremediğin mutluluğu verdi bana sonra çok güzel kitaplar okudum açıkçası aklıma bile gelmedin seni görüncede ağlayasım falan da  gelmedi 

Düşündükçe göğüs kafesim sıkışıyor, içim ağrıyor... O'nu ben göremiyorum, başka kadınlar görüyor.

tüm izlerini sildim artık aklımdan,kalbimden,hayatımdan,telefonumdan...sana dair ne varsa unuttum hatta ne yaşadıysak umrumda bile değil seni hatırlatan ne varsa hepsini attım senden sonra bi çok insan tanıdım bi çok insan sevdim sen nasıl hayatına devam ettiysen öyle yaptım sana yazdığım yazıları okuyunca bile bi şey hissetmiyorum artık seni özlemeyi bırakalı da çok oldu nasıl oldu bilmiyorum ama tamamen bitmişsin içimde

bir adamın kokusu üzerime sindi,sonrasını hatırlamıyorum kendime geldiğimde gitmişti

bugün sırf senin en sevdiğin renk diye sürmek istemediğim kırmızı ojelerime baktım aylar sonra ilk defa sürdüm kırmızı ojemi oysa çok severdim ama sırf seni hatırlatmasın diye süremezdim bak artık tutkunu olduğum kırmızı oje bile hatırlatmıyor bana seni.Fark etmeden o kadar bitmişsin ki içimde bişey hissetmiyorum bile sana karşı.fakat hala unutmadım kırmızı sana aşkı hatırlatırdı bana da seni.

hem sen sevemezdin beni ben onun gibi değilim aldatırdım seni bağlı kalamazdım sana mesela gecenin bi yarısı seni arayıp şarkı söylerdim bilirsin çok severim şarkı söylemeyi aşık olmak değil eğlenmek isterdim seninle romantik de olamazdım ben sinirlenir küfür ederdim hem aşık olursam bırakıp gidemem seni takılı kalırım sende daha çok üzülürüm daha çok ağlarım dedim ya aşık olmak bana göre değil iyi ki sevmedin beni

bi çok kişiye aşık oldum şu zamana kadar bi çok kişiden hoşlandım ama hiç birine bağlanamadım sever gibi oldum belki de gerçekten sevdim ama hiç bi zaman gitmesin onsuz yapamam ben demedim zaten bağlanamam ben kimseye giderse üzülemem arkasından  birine bağlanmak bana göre değil çünkü biliyorum herkes bir gün gider o da gitti zaten ama üzülemedim düşündüm niye böyle oldu dedim ama hiç bişey hissedemedim beni sevsin istedim gözleri sadece bana baksın istedim demek ki o istememiş ondan sonra bi kez daha anladım birinin arkasından üzülmemeyi ben ne kadar üzülürsem o da o kadar mutlu oldu hemde bi başkasıyla o günden sonra eskisi gibi olmadı hiç bişey bi daha benle eskisi gibi konuşmadı bi daha hiç öyle bakmadı ama olsun üzülmedim ben o gitmek istedi bende izin verdim hepsi bu

sana dair bişeyler yazmak istedim sana özel bize özel olmadı dökülmedi kelimeler içimden naptın bana böyle

onu sevmene değil de gözümün önünde onun için acı çekmene üzüldüm ben

ben hala gözlerini bıraktığım yerde arıyorum

Ya gülüşü, bir daha asla göremeyecek miyim

*

Bir şey var aramızda.

Senin bakışlarından belli.

benim sessizliğimden

tek hayalim

.

sana nasıl bakardım hatırlıyor musun gözlerimle gitme der gibi

ve adam giderken arkasında yazar bir kadın bırakır o günden sonra kadın bütün yazılarını o adama yazar

aynı anda bir filmi karşılıklı açıp aynı anda izleyip yazışıyoruz

evet senden sonra gittim oraya ama sadece kapıdan baktım garip geldi daha 3 hafta önce beraber oturmuştuk orda. sadece sessizce ne yapacağım ben şimdi dedim sana kızamadım beni mahvetti ondan nefret ediyorum bile diyemedim sadece ne yapacağım ben şimdi dedim daha fazla kalamadım orada zaten  saat 5 ti sanırım hava yağmurluydu durağa doğru yürüdüm her gün beklediğim durak bile yabancı geldi oysaki ne çok severdim orayı otobüse bindim kulağımda kulaklık vardı sen olsaydın ne dinlediğimi tahmin ederdin sanırım.ne hisettiğimi bile bilmiyordum ağlayamadım.hem zaten ben herkesin içinde ağlayamam ki.sadece sustum eve gittim her üzgün olduğumda yaptığım gibi hemen uyudum ağlamadan hiç bi şey düşünmeden uyumak istedim yapamadım niye böyle oldu diye düşündüm ama kendime cevap bile veremedim bak işte beni öldürdüğün ilk günüm böyle geçti ağlayamadım bile belki ağlasam rahatlardım olmadı.ama iyiyim artık bi anlıktı geçti gitti fakat en kötüsü de o günden bu yana aylar geçti ama ben hala senin için yazıyorum buraya.

Ne zor, yazarak anlatmaya çalışmak, sustuklarını.

Bazı şeyleri sana yazdığımı düşünüyorsan yanılıyorsun.. Her şeyi sana yazıyorum.

Bazen gerçekten sana çok kızıyorum. Hayır, gittiğinden değil. Hayır, başkasını seçtiğinden değil. Sana kızmamın asıl sebebi her seferinde önemsiyormuş gibi yapıp sonra hiçbir şey yaşanmamış gibi bir anda silip gidebilmen.

Ben senden uzak dururum dedim ama yapamıyorum galiba.
Özlüyorum. 
Seni görmeden yapamıyorum.

sadece baktığı yere denk gelmişsindir

Durdu. Gülümsedi. Sonuncusu olacağını bilseydi eğer, bitmesine asla izin vermezdi

Her cümlesiyle hayata tutunduğum adam gidince böyle oldum ben böylesine vazgeçtim her şeyden Ondan nefret etmeyi deli gibi isterken, dönmesini de istedim aldığım her nefeste. bilmesini isterdim ki kimse yaşamadı onu, benim gibi.kimse ona benim baktığım gibi bakmadı benim  gibi aldığı her nefeste içinde sonsuz bir sevgi büyütmedi kimse ona karşı. Kimse gülüşüne tapmadı onun. Kimse boynunun kokusunu özlemedi Gecelerce başını yastığa basıp hıçkıra hıçkıra ağlamadı hiç kimse onun için kısacası kimse sevmedi onu benim gibi.Ama ne o döndü ne de ben onu beklemekten vazgeçtim.sadece zamana bıraktım unutmak için değil verdiği acıya alışmak için 

bir daha hiç görüşemeyeceğimizi son kez göz göze geldiğimiz zaman anladım

ben senin o iğrenç sesine rağmen where have you been diye bağırmanı bile sevmiştim

içimde ki cem adrian sevgisini bilen tek adamdın sen

ben senin kokunu gözlerinde aradım

ben ilk defa birini bu kadar çok istemiştim ama şans işte o da o an başkasını istemiş

numaranı silmek yeter sanmıştım yanılmışım

en çokta yaşayamadıklarım acıttı canımı

o sustu ben sustum bir daha hiç konuşmadık

Nasıl unuturum çayıma şeker atışını,nasıl unutulur ki normalde çok attığın şekerin o az atınca bile, bal gibi tatlı olması…

Sen şekerleri bardağa atıyordun ama benim içimde eriyordu 

biri gelsin.sevgilim olmasın. ama ne bileyim çok değer versin, çok sevsin. ben de vereyim,ben de seveyim. onun için önemli olduğumu hissedeyim. herşeyi konuşabilelim. ne bileyim geceleri iyi geceler yazmasın,konuşurken uyuya kalalım. uyandığımda 'mesaj atmış mı ya acaba?' diye telefonuma bakayım hemen. saçma salak fotoğraflarını çekip göndersin bana,şarkı söylerken sesini kaydedip göndersin. boş boş gülelim. bi'şeyi oldumu hemen bana anlatsın. arada küçük tartışmalarımız olsun, kızsın,küfür etsin.. sonra özür dileyip barışalım. ne bileyim gitmesin hiç,hep benimle kalsın.pes etmeyelim hiç,bırakmayalım birbirimizi.

sana bi hoşçakal bile diyemedim

seni ilk gördüğümde tek başına oturuyordun üzerinde beyaz tişört vardı bi de kırmızı bilekliğin. hala hatırlıyorum sessizce baktım sana ilerde olacakları bilmeden ama sanki hissetmişim gibi baktım beni çok mutlu edeceğini  ama bir o kadar da üzeceğini anlamış gibi baktım ben sana her şeyimi verdim ama sen beni sevemedin bile

adam çayı kaç şekerli içtiğimi bile biliyo ben hala trip atma derdindeyim.

son kez göreceğini bile bile bakmak çok kötü bişeymiş onu anladım

ben seni kopardım attım kendimi toparlıyorum

uğruna uzun yazılar yazdığın,günlerce ağladığın adam yakınca canını değişmek zorunda kalıyorsun

iki saniyelik bakış seni saatlerce düşündürebilir

gelsen ağlayacağım sarılsan kırılacağım ama yine de gel

uyudun mu diye yazılır lütfen uyumamış ol seninle konuşmaya ihtiyacım var diye okunur

konuşsak anlaşırdık belki sarılırdık ama olmadı yapamadık arkadaş bile kalamadık

seninle göz göze geldiğimiz ilk an ben yaşamaya başladım

Ve bir sabah yalnızlığın soğuk kollarında Tarifi mümkün olmayan, anlatamadığın bir rüyadan sen, Yapayalnız uyandığında Güneş, eskisi gibi öpüp seni, kirpiklerinde parlamadığında Ve temizlemediğinde artık yağmurlar kalbini, Ve affedemediğinde artık Tanrı bizi, Sevmediğinde, konuşmadığında, Biz hangi şarkıyla uyuyacağız çocuk..

“Kadın aşık olursa Teoman dinler.”

vursan daha az acırdı. keşke vursaydın.

öyle bi koyduki hemde

Bir kızın duygularıyla oynarsan o kız senin canını bir gün mutlaka yakar. Bil istedim.

Seni saatlerce sevebilirim ben, günlerce hatta aylarca. Seni çok severim, biraz sıkıntılıyımdır, solgundur tenim, resimlerde bile gülmeyi beceremem, kahverengi gözlerimde hep hüzün vardır, ağlarım, çok ağlarım mesela, her şey için herkes için, ama çok severim. O kadar çok severim ki gidersin. Bir kere değil, binlerce kez gidersin. Seni sadece sevgimle sıkarım, o zaman da gidersin. Sadece hissetmek isterim ben, biraz huzur dolsun içim isterim ama ona da yardım etmezsin.  Ben severim ama sen hep gidersin.

En kötüsü değil miydi? ''bilmem seviyor gibiydi'' demek.
Sırf sevdiğin için, onun gülümsemelerini üzerine alındın.
Seninle konuşmasını, yürümesini, ya da başkalarına anlatamadığı bir şeyi gelip sana anlatmasını ''sevdiği için'' diyerek yorumlayıp, hayaller kurdun. Çevrendeki insanlarla mutluluğunu paylaştın. İçinde tarifsiz bir sevinç, heyecan, sıcaklık vardı. Bu tür mutluluklar güzel bir filmin fragmanı gibi kısa sürer. Ve gözlerin onun bir başkasına ait olduğuna şahit oldu. O an enkaz altındaymış gibi hissettin, sonra kıyametler kopmaya başladı kalbinde. Günlerce evden çıkmak istemedin, telefonun hep kapalıydı. Şarkılara sığındın. Sana iyi gelmeyeceğini bildiğin halde aralıksız o şarkılarla ağladın. Aynadaki yüzüne sövdün, bağırdın, sitem ettin. Ve neden bu kadar çok kapıldın diye sordun''Bilmem, seviyor gibiydi....

seni beklemek her gün ölmek demek

Acıtmışım canını sevdikçe.

uğruna upuzun yazılar yazacak kadar çok sevdim ben seni

Bakışların gittiğin yerden uzak. Yoksa gelirdim.

sana başkasının dokunduğunu düşününce bile nefes alamıyorum

kokusunun üstüme sinmesini sevdiğim kişi değerlidir benim için

mesajlaşırken uyuya kaldığın gecenin sabahında onun gönderdiği mesajları tekrar okumak diye bişey var özeldi,güzeldi.özledim

bir gün benimde sevgilim olucak attığı uzun mesajları caps alıp burda paylaşıcam ama tabi önce sevgilimin olması lazım

ben zaten pişmanım bir de sen böyle yapınca ölüyorum

Koca şehir onun parfümünü kullanıyormuş gibi gelir bazen

Sen bana aşık mısın?
+ Ne alakası var be. Arkadaşız biz. Ama seviyorum seni. Bazen kıskanıyorum. Özlediğim de oluyor. Ama arkadaşız."

ders çalışıyordu sessiz olmak lazımdı ama bilmiyordu ki kimse onun kadar güzel ders çalışamazdı

gülüşümü sevdiğin kadar benide sevsen?

Saçıma dokunmana izin veriyorsam tamamdır.Evlenebiliriz.

Bende oluşturduğu boşluk bir dünyayı alırdı içine.

senin mutlu olman beni üzüyor farkında değilsin

senin yazdığın hikayenin sonunu ben getirdim hepsi bu

Ve beni hiç olmadığım kadar mutlu etmişti.

Şımaracak kimsen kalmayınca hayat seni kocaman bir kadına çevirir.

erkek orospusu: kıza yüz verir önemser gibi yapar kız ona aşık olunca başkasına gider aynısını yapar

ne yaparsam yapayım o başkasını seviyor.

birinin ahını alıp diğeriyle mutlu olamazsın

 Tanrı boş durmuyor, biri daha çıkıyor karşına ve her şey yeniden başlıyor.

annem seni tanısa çok severdi GELMEDİN

sana benden başka biri nasıl iyi gelir aklım almıyor

Yaşanmaması gerekiyordu çünkü çok güzeldi.

annen seni merak edince beni arasın istiyorum

bütün yazılarımı sana yazdım ben okumasanda görmesende...
(yazar burda hep sana seslenecek ve sen yine hiç duymayacaksın)

Yine de artık istemiyorum,gelmesin.

. Daha önce de hayaller kurmuştum fakat bir başkası gelip bozmuştu. Bu defa bunu kendim yaptım. Düşünsene,seni ayakta tutan şeyleri kendi ellerinle yok ettiğini. Ben yaptım...

'' Acaba şuan ne düşünüyor? Herhalde beni değil. Niçin? Onun kafasında bir müddet yaşamak için neleri feda etmem ki? Her şeyi... ''

beni çok sevmene rağmen bunu söylememene kırıldım aslında

her açıdan benden daha aşağıda olan bi kızsın sen bu hava kime

şimdi ise gözlerin sadece bana kapalı

          

     


        


     

Marilyn Monroe

June 1 1926 - August 1962 

mutlu yıllar marilyn sen ölmemeliydin 

Senin her şeyin olmak isterdim,parfümün, yastığın, rüyaların, hayallerin, sevdiğin kadın..

mesela birilerine sen kim oluyon lan ben onun her bokunu biliyorum o en çok benim yakınımdı şimdi olmasada öyleydi ağzına sıçarım senin demek istiyorum

Aptal olsaydım sadece bir saç rengi ile bir sürü erkeği parmağımda oynatamazdım.Sonuçta onlar bana taptı fakat ben hala isimlerini bile bilmiyorum.

Aşka inanmıyorum. Birlikte saçmalamak varken. Aşık olmak ya da sevgili olmak sadece bir isim koyuyorsun ve büyüsü kaçıyor. Beraber özgürce saçmalamak bağırıp çağırmak ama sevgili olmamak daha mantıklı geliyor. Aslında böylesi daha uzun soluklu. Mesela sevgilim demeyeceksin sahipleneceksin,sevdiğim diyeceksin. Tutup kolundan sürüklediğin zaman 'ayy napıyorsun aşkım canımı yakıyorsun' değil de 'öküz müsün sen?' olacak. Konuşmanız sevgili olduğunuz için değişmeyecek. Yapmacık hareketler olmayacak. Sevgili olup büyü bozulmayacak.

beni seven ama hiç çaba sarf etmeyip bırakıp giden bir adamı seveceğim ömrüm boyunca

ve daima seni bekleyen bir kadın olarak kalacağım ben

bütün gün konuşuyosunuz günü onunla bitiriyosun onu düşünerek mutlu uyuyosun yeni bi sabaha onu düşünerek uyanıyosun peki ben bunun neresindeyim?

beklesem ne olacaktı ki yine ben üzülecektim

beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanamadığım için,sana aşık olmadığımı zannediyormuşum

Kötü biri olmayı seçmiyorum , kötü biri olmaya zorluyorlar .

Beni gördüğünde ne düşündüğünü çok merak ediyorum.

Daha dün benimle hayaller kurabilen adam, şimdi dünyanın belki de en yavşak kızıyla çıkıyor

annene anne desem yeter

Gece oturmayı severim. Gece yazmayı daha çok severim. Sen bilmezsin. Gece sana yazmayı da hep çok severdim. Bunu da bilmezdin. Yani sen benimle ilgili pek bir şey bilmezdin. Ben öğrenmeni çok istedim sen hiç beceremedin. Belki de öğrenmek istemedin. Umurumda değil. Artık değil.

Hep söylerlerdi de inanmazdım insan elinden gelenin fazlasını yapınca sonuç ne olursa olsun pişman olmazmış. Pişman değilim. Ne seni sevdiğime, ne senin uğruna çaba sarf ettiğime. Yani yine olsa yine yaparım.

Ben seni kaybetmemek adına çok şey yaptım. Ben seni kazanmak için kendimi kaybetmeye bile hazırdım. Ben çok fedakardım sen anlamadın.

Canımı yaktın. Ağzından çıkan her kelimenle canımı yaktın benim. Gitmek istedim her defasında senden, gidemedim. Kendime meydan okudum seninle kalabilmek için, sana aşık kalabilmek için. 

Bana başka gülüyor. Ben de seni sevecek gibiyim ama daha değil der gibi gülüyor. Bekle diyor sanki bana. Ben de bekliyorum.

senden neyin intikamını almaya çalıştım onu da bilmiyorum

Çünkü artık bir ümidim yok. Bu sondu.

Nasıl olurdu acaba sorusu var bi de.Böyle yapsaydım ne olurdu, öyle yapmasaydım şimdi ne halde olurduk?